Ξύλινη Εικόνα Αγίας Ελπινίκης.
Η Αγία Ελπινίκη έζησε την εποχή του του βασιλέως Λικινίου στην Αδριανούπολη της Θράκης μαζι με άλλες 39 αγίες ( 40 το σύνολο) και με τον διδάσκαλό τους διάκονο Άγιο Αμμούν. Ο ηγεμόνας της περιοχής, Βάβδος περίπου το 305 μ.Χ. τις συνέλαβε, διότι ήταν χριστιανές, και τις προέτρεψε να δηλώσουν πίστη στα είδωλα. Όταν τις ανέκρινε ξανά ο ηγεμών, όλες παρέμειναν σταθερές στην πίστη τους. Λέγεται ότι με την προσευχή τους καταστράφηκαν τα είδωλα και ο ιερέας των ειδώλων ανυψώθηκε στον αέρα και έπειτα βασανίστηκε από πύρινους αγγέλους κι αυτό έδωσε την αφορμή στον Βάβδο να τους σκοτώσει. Για τον Αμμούν, ο Βάβδος πρόσταξε να τον κρεμάσουν και να του κάνουν πληγές στα πλευρά, που έπειτα θα του τις έκαιγαν με αναμμένες λαμπάδες και θα του φόραγαν μια πυρακτωμένη περικεφαλαία. Ο Αμμούν όμως, σώθηκε και γι’ αυτό τον οδήγησαν μαζί με τις μαθήτριες του από τη Βερόη (στη σημερινή περιοχή Στάρα Ζαγορά της Βουλγαρίας) στην Ηράκλεια, όπου βρισκόταν ο βασιλιάς Λικίνιος. Εκεί λέγεται ότι ο βασιλιάς διέταξε να τους ρίξουν στα θηρία, τότε οι Άγιες μαζί με τον δάσκαλό τους σήκωσαν τα χέρια τους προς τον ουρανό και προσευχήθηκαν και τα θηρία έπεσαν για ύπνο. Τότε ο βασιλιάς διέταξε να ρίξουν δέκα εξ’ αυτών στη φωτιά και οχτώ εξ’ αυτών μαζί με τον δάσκαλό τους να τους αποκεφαλίσουν. Στη συνέχεια, κάποιες τις έσφαξαν κι άλλες τους έβαλαν πυρακτωμένα σίδερα στο στόμα.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τ0υς τη 1η Σεπτεμβρίου.